Número dos

Hola a todos!

Ik ben nog maar vijf dagen weg en heb nog niet zo gek veel beleefd, maar ik dacht dat het wel leuk was om weer eens wat van me te laten horen. Bij deze, I'm still alive!

Ik ben totaal geen persoon die snel last heeft van een cultuurshock, maar het leven is hier heel anders vergeleken met het leven thuis. Natuurlijk lig ik liever in mijn eigen bed, en mis ik vreselijk de pasta van mama, want rijst is gewoon niet mijn favoriete eten. En bonen al helemaaal niet. Ik eet alles hoor, maar ervan genieten is een andere zaak. Maar ik vind het enorm leuk om een ander land en cultuur te leren kennen. Het leven is hier is ontzettend rustig en relaxed. En dan in de zin van: ze geven niks om tijd. Afspraken maken is daarom wel vrij lastig, je weet nooit hoe laat de bus vertrekt (kom ik later even op terug) en soms moet je uren of dagen wachten omdat de mensen niet direct doen niet wat je hen vraagt (misschien ben ik stiekem een Costa Ricaan mam?!)

Maar ook de rustige manier van leven heeft zo zijn voordelen: je wordt er zelf enorm relaxed van. Ik denk vaak aan zoveel dingen tegelijk, dat ik wel eens gek kan worden van mezelf. Daar heb ik hier totaal geen last van! Geen haast, gewoon rustig mijn gangetje gaan, dat bevalt me wel.

Nog zo'n ding dat ik erg apprecieer: de gezelligheid. Ik ben totaal geen mens die graag alleen is. Natuurlijk heb ik ook mijn momenten dat ik even niemand om me heen wil hebben, maar zoals velen weten houd ik erg van praten en tja dan is het fijn om met iemand te kunnen praten. Daarnaast doe ik graag leuke dingen met vrienden of familie. Familie is dan ook erg belangrijk voor de mensen hier, zo zijn de zoons en dochters van mijn gastouders dan ook vaak (zeg maar gerust elke dag) in het huis te vinden. 

En dan een van de beste dingen: het dansen en de muziek! Ik heb op maandag, dinsdag en woensdag dansles gevolgd (salsa en bachata), en ik vind het geweldig om te doen! Helaas zie ik er uit als een debiel, maar daar trek ik me maar niks van aan. 

Afgelopen zondag heb ik eigenlijk niet zo veel gedaan. Ik voelde me nog een beetje ongemakkelijk in het gezin, dus ik stond pas heel laat op. De lunch stond al op me te wachten: arroz y frijoles (rijst en bonen), jammie! Daarna nam mijn gastmoeder me mee naar de videotheek die zij samen met haar zoon runt (ze verhuren kopietjes). Daar heb ik de rest van de dag gespendeerd, 'Spy' (met mijn favoriete acteur) kijkende. 

Maandag moest ik om 8 uur op school zijn. Dat betekende dat de wekker vroeg zou gaan. Ook al is het volgens Google Maps maar een kwartiertje, als het verkeer je tegenzit, wat vooral 's ochtends het geval is, tijdens 'la hora pico' (oftewel spitsuur), deed ik er die ochtend een uur over. Toen ik aankwam moest ik een gesprekje voeren met een van de leraren die me op basis daarvan in een klas zouden plaatsen. Ik werd in een klasje gezet met drie andere mensen (een Duitser, een Zwitser en een Oostenrijker). Leuk joh, al die Duits sprekende mensen! Gelukkig praten we alleen español en la clase. 

In de lunchpauze ging ik met mijn klasgenootjes naar het winkelcentrum, omdat dat het enige was wat we konden vinden. Ik haalde een grote bak met allerlei soorten fruit: heerlijk. Op de papaya na. Na het mango festijn in Spanje (mocht je niet weten waar ik het over heb, ik vertel het je graag) hoefde ik geen mango meer te zien. Gelukkig zat er geen mango in de fruitsalade. Helaas wel papaya. Het ziet er lekker uit maar ik vind de smaak gewoon vreselijk. Na de lunchpauze had ik nog twee uur les en om 3 uur was ik klaar. Toen heb ik een uurtje gedanst, en oh wat is dat leuk! Zodra ik thuis kwam gingen we eten en daarna ging ik samen met mijn huisgenootje (Nike uit Duitsland) naar een bar. Daar kwamen nog twee andere meiden en een van de leraren met zijn vriendin. Er was live muziek in de bar, erg leuk! (Voor een korte impressie, kijk even bij video's.) We namen een taxi naar huis en zijn toen meteen gaan slapen.

Dinsdag begon school om 9 uur, dus kon ik de wekker iets later zetten. Rocio (gastmoeder) had pancakes gemaakt, dus het begin van de dag was niet verkeerd! De bus kwam heel snel, dus dat was alleen maar fijn. Het kost 285 colone (50 cent) van mijn huis naar school met de bus. Eenmaal aangekomen op school begonnen de lessen. Het Spaans hier is wel heel anders dat het Spaans dat ik in Málaga heb geleerd, maar het is niet moeilijker om te leren. Sterker nog, af en toe denk ik dat het zelfs makkelijker is.

Na school ging ik weer dansen en vervolgens had ik een gesprek over het vrijwilligerswerk dat ik wil gaan doen voor vier weken. Ik heb drie verschillende projecten gekozen, en ik hoor deze week of ik daar heen kan gaan.

Na school ben ik met het Oostenrijkse meisje naar het winkelcentrum gegaan. Het regende enorm hard (tropische regenstorm), dus zochten we naar een paraplu. Winkel in, winkel uit, nergens hadden ze een paraplu. Na een half uur zoeken vonden we eindelijk paraplu en gingen we naar een pizzeria. Op de terugweg zag Verena haar bus dus die stapte in en ging naar huis. Daar stond ik dan, in de (nog steeds) stromende regen, op zoek naar een bushalte. Nog zoiets typisch: bushaltes worden niet duidelijk aangegeven. Mensen staan gewoon langs de kant van de weg en zwaaien naar de buschauffeur als ze willen instappen. Ik heb eerst een kwartier lopen zoeken voor een bushalte (of eigenlijk, een plekje langs de kant van de weg). Aangezien er bijna nergens zebrapaden of stoplichten zijn, was het een hele klus om veilig de weg over te steken. Na een uur gewacht te hebben (want de bussen hebben dus geen vaste tijden) kwam eindelijk mijn bus. Omdat het hier al donker wordt rond een uur of half 6 zag ik niet goed waar we langs reden. Toen ik vond dat ik wel erg lang in de bus zat vroeg ik de man achter me maar eventjes waar we waren. Oeps, bleek dat ik al eerder had moeten uitstappen. Ben toen maar de eerstvolgende halte uit de bus gesprongen en terug gerend. Ik was doorweekt. Mijn mooie Fred de la Bretoniere schoenen waren zeiknat (ze zijn nog steeds niet droog helaas). Ik ben toen thuis meteen onder de douche gesprongen en gaan slapen.

Vandaag ging ik weer gewoon naar school, 's middags gedanst en ik heb mijn weekend gepland: ik ga naar Monteverde! (Als je tijd hebt, Google het eens.) Het is een regenwoud, waar je onder andere kan ziplinen, bungeejumpen en over de metershoge 'hanging bridges' kan lopen, hoe gaaf is dat?! Ik ga samen met een Verena, en ik ben enorm benieuwd!

Het regende (en onweerde) vandaag helaas weer. Gelukkig begin ik volgende week aan mijn eerste project, wat waarschijnlijk in Quepos zal zijn. Aangezien deze stad aan de Pacifische kust ligt, zal het weer daar een stuk beter zijn. Maar dat zien we vanzelf!

Ik heb eigenlijk nog helemaal geen foto's gemaakt, maar dat komt omdat ik nog niet echt iets gezien heb waar ik een foto van zou moeten maken.. Dat komt vast nog wel!

Voor nu was dit het wel. Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden om te lezen wat ik doe, ook al is het nu nog niet zo heel spannend. Ik zal na dit weekend vast meer kunnen vertellen en laten zien!

Muchos besos,
Eva